Ang Gintong Aral

Noong unang panahon ay may isang bata na namumuhay nang masaya sa piling ng kanyang ama't ina at ng kanyang ingkong. Ang Ingkong, kahit matanda na, ay malaks pa rin at nakakatulong sa iba't ibang gawain sa bahay. Dumating ang panahong nagbago ang buha ng mag-anak.

Ang Ingkong ay nanging matandang-matanda na at bahagya nang makalakad. Hindi na siya nanginginig at bihirang araw na hindi siya nakakabasag ng pinggan, baso, o ibang kagamitan sa pagkain. Kung kumain ang matanda ay nagkakalat ng maraming mumo sa mesa.

 Napansin ni Jose na nagbabago ang palagay ng kanyang ama't ina sa kanyang ingkong. An g kanyang ama ay galit kung makitang kumakain sa mesa ang matanda. Nakita rin ni Jose na minsan ang kanyang ama ay gumagawa ng isang pinggang-kahoy at maliit na dulang. Noong mga huling araw, ang matanda ay dito kumakain at hindi na kasalo sa mesa.

Dati-rati si Jose ang unang dumudulog sa pagkain. Ngunit ang umagang ito maluwat nang handa ang pagkain ay wala pa si Jose.

"Jose! Jose!" ang tawag ng Ina.
"Po!" ang tugon ng bata.
"Halika at tayo'y kakain na," ang wika ng Ina.

Ngunit si Jose ay hiindi pumanhik. Nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa. Dumating ang Ama at dumulong sa mesa.

"Bakit, nasaan si Jose?" ang tanong ng asawa.
"Tinawag ko na siya," ang sagot nito.
"Jose! Jose!" ang malakas na tawag ng Ama na tila galit.
"Ano bang mahalagang bagay na ginagawa mo at hindi mo maiwan?"

At nang hindi rin dumating ang anak ay nanaog ang Ama. Nakita niyang inuukit ni Jose ang kapirasong kahoy.

"Ano ba ang ginagawa mo, Anak?" ang usisa ng Ama.
"Tinatapos ko po lamang itong pinggang kahoy na inuukit ko." ang sagot ng Anak.
"Ano ang gagawin mo sa pinggang-kahoy na iyan?" ang muling usisa ng Ama.
"Pagtanda po ninyo ay dito kayo kakaing tulad ni Ingkong."
"An....!" ang nasabi na lamang ng Ama.

Madaling pumanhik ang Ama at kinuha ang pinggang-kahoy at dulang na kinakanan ng matanda at kanyang sinira. Simula noon ang Ingkong ay kasalo nang muli ng mag-anak sa pagkain. Ang pagtinging ng mag-asawa sa matanda ay naging tulad ng dati at ang lahat ay naging masayang muli.

"Huwag mong gawin sa iyong kapwa ang ayaw mong gawin nila sa iyo," ang minsan ay nasabi ng ama ni Jose sa kanyang asawa.